 |
| Powierzchnia SLActive |
Po wszczepieniu implantu do kości oczekujemy na wystąpienie zjawiska osseointegracji. Polega ono na wytworzeniu trwałego połączenia pomiędzy kością pacjenta a tytanową powierzchnią implantu. We wszystkich produkowanych obecnie implantach powierzchia ta jest modyfikowana, aby uzyskać jak najbardziej pewny i szybki zrost kości z implantem. Większość firm stosuje tu techniki trawienia kwasem, piaskowania lub napylania plazmą tytanową. Powierzchnia tego typu określana jest przez Straumanna jako SLA (Sand-blasted, Large-grit, Acid-etched). Dzięki użyciu tego typu powierzchni skrócono okres wgajania z wymaganych niegdyś 6 miesięcy do 8-12 tygodni.
|
| Implant z powierzchnią SLActive |
Pomimo tak znacznego przyspieszenia wgajania rozwiązanie takie nadal nie jest idealne. Aby wytłumaczyć dlaczego, potrzebne jest krótkie wyjaśnienie o mechanizmach wgajania implantu. Bezpośrednio po umieszczeniu implantu w kości jego stabilne mocowanie jest wynikiem występowania tak zwanej stabilności pierwotnej, czyli mechanicznego zakotwiczenia wszczepu za pomocą gwintu w przygotowanym otworze. Kość otacza implant, ale nie jest z nim jeszcze zrośnięta. Zaczynają się procesy przebudowy kości, które po około 8 tygodniach prowadzą do wytworzenia osteointegracji i uzyskania 75% docelowej siły zakotwiczenia, czyli uzyskania stabilności wtórnej. Równolegle procesy przebudowy powodują jednak spadek stabilności pierwotnej, która osiąga swoje minimum w około 4 tygodnie po zabiegu. Jak łatwo wywnioskować, mniej więcej po 3-4 tygodniach od zabiegu występuje krytyczny okres, kiedy to stabilność pierwotna już znacznie się zmniejszyła, a stabilność wtórna jeszcze nie zdążyła się w pełni rozwinąć. W tym okresie implant jest najsłabiej umocowany! Najłatwiej zaobserwować to na wykresie (pomarańczową linią zaznaczona jest całkowita, sumaryczna siła umocowania implantu w kości):
Rozwiązaniem tego problemu jest powierzchnia SLActive - nowe odkrycie firmy Straumann na polu implantów stomatologicznych. Po gruntownych badaniach klinicznych została wprowadzona do stosowania, między innymi w Polsce, na początku 2006 roku. Jest chemicznie aktywna i hydrofilna, a jej główną zaletą jest przyspieszenie wystąpienia stabilności wtórnej, która wytwarza się jeszcze zanim zaniknie stabilność pierwotna. Dzięki temu możemy być bardziej pewni zaplanowanych rezultatów leczenia, jak również szybciej wykonać docelową odbudowę protetyczną (już w 3 do 4 tygodni po zabiegu).
Dziękujemy dystrybutorom implantów Friadent, Osteoplant oraz Straumann za udostępnienie materiałów informacyjnych pomocnych przy tworzeniu stron implantologicznych naszego serwisu!
